Wie ben ik?

Kelly Van Eyken

Ik studeerde af als master in de klinische psychologie aan de Vrije Universiteit Brussel. Om mijn cliënten echter nog beter te kunnen begeleiden, volgde ik in 2010 een éénjarige basisopleiding in de experiëntiële en ontwikkelingsgerichte kinder- en jeugdpsychotherapie. Dit was echter zo boeiend dat ik besloot hierin verder te gaan en startte met een postgraduaatopleiding aan de Universiteit van Antwerpen: experiëntiële en ontwikkelingsgerichte kinder- en jeugdpsychotherapie. Deze opleiding is zeer praktijkgericht en geeft me heel wat handvatten mee die ik dagelijks kan gebruiken in mijn werk met kinderen, jongeren en hun ouders. Dit academiejaar (2014-2015) start ik in het 4de en laatste jaar.

Na mijn studies ging ik bij Child Focus aan de slag als psycholoog. Enkele jaren later startte ik mijn eigen praktijk op. Het was mogelijk om dit een tijdje te combineren, maar door de groei van de praktijk, besloot ik om me hierop verder toe te leggen en afscheid te nemen van Child Focus.

Ik hecht veel belang aan zelfstudie. Daarom lees ik relevante vakliteratuur en volg ik studiedagen, workshops, intervisie, supervisie en leertherapie.

Ik ben erkend door de psychologencommissie (erkenningsnummer: 822110576).

Referentiekader

Ik vertrek bij mijn werk als psycholoog steeds vanuit het experiëntiële-ontwikkelingsgerichte referentiekader.

Experiëntiële therapie wordt ook wel eens cliëntgerichte of client-centered therapie genoemd. Deze stroming, voornamelijk gebaseerd op de theorie van Rogers en Gendlin, stelt de cliënt centraal. Deze therapie is persoonsgericht en doelt op een proces van groei en ontwikkeling. Ze is niet enkel symptoomgericht, waardoor de kans op terugval of op symptoomverschuiving verkleint. Ze is gericht op duurzame veranderingen en een algemene verbetering. De cliënt leert zichzelf kennen, eigen mogelijkheden te benutten en om te gaan met zijn beperkingen.

Ontwikkelingsgerichte therapie wil de natuurlijke ontwikkelingstendens opnieuw op gang brengen. Mensen zijn in staat tot zelfreflectie, zelfkennis en reflectie over de realiteit. Psychotherapie stimuleert deze reflectie, om zo tot ontwikkeling te komen.